James Oliver Curwood, Łowcy wilków (nowe tłumaczenie)

Po ponad 20 latach postanowiłem powrócić do "Łowców wilków" , książki od ktorej zaczęła sie moja przygoda z Curwoodem ponad dwie dekady temu. Wydawnictwo CM postanowiło wydać tą powieść w pełnej wersji, z zupełnie nowym przekładem , wiec była to dodatkowa zachęta . Mysle ze "Łowcy wilków" podobnie jak jego sequel "Łowcy Złota" nigdy się nie zestarzeją , gdyż są to książki do ktorych można wracać po jakimś czasie i na nowo przeżywać przygody z bohaterami, na nowo poczuć ducha przygody. Z ciekawostek dodam , ze ostatnio czytałem wywiad z synem Wiesława Wernica (polskiego Karola Maya) który stwierdził ze wśród ulubionych książek jego ojca figurowaly Łowcy Wilków i Łowcy Złota.. Charaktrystyczny styl pisarski Curwooda, ciągłe zwroty akcji, ciekawostki z życia ludzi i zwierząt , piękne opisy krajobrazów, ciekawa fabuła , zagadka i tajemnica to recepta na udaną powieść przygodowa. Sugestywne i plastyczne opisy pozwalają czytelnikowi być w centrum wydarzen, słyszeć zawodzenie wiatru w koronach świerkow czy szmer górskiego strumienia. Jeśli chodzi o negatywne strony tego wydania Łowców Wilków to rozczarował mnie brak wstępu pisarza (W Łowcach Złota się pojawia, tutaj brak, zupełnie nie rozumiem dlaczego!? ) która może sugerować że bohaterowie powieści żyli jednak w realnym świecie "To my comrades of the great Northern wilderness, those faithful companions with whom I have shared the joys and hardships of the “long silent trail,” and especially to Mukoki, my red guide and beloved friend, does the writer gratefully dedicate this volume" Również sekcja poświęcona pisarzowi nie zachwyca i zdarzaja sie błędne informacje, które wymagają korekty. Zamek Curwooda nigdy nie zmienił sie w żadna rezydencje ponieważ nie nadawał sie do zamieszkania z powodu braku kuchni i sypialni. Był jedynie studiem pisarskim i miejscem do witania gości . Nigdy nie było książki Bari syn szarego Wilka tylko Bari syn Kazana. Brakuje mi informacji o Curwoodzie że był najlepiej opłacanym pisarzem na świecie za słowo pisane w chwili swojej śmierci. Nie ma wzmianki ze Curwood był jedynym Amerykaninem zatrudnionym przez rząd kanadyjski jako pisarz opisowy do badania i eksploracji odleglym obszarow Kanady aby zachęcić ludność do osiedalnia się w tamtych rejonach (w swojej biografii Curwood pisał ze było to jego jedyne i ważne źródło utrzymania gdy pierwsze książki słabo się sprzedawały). Nie znalazło sie tam także jego główne motto pisarskie tak często cytowane: " Przyroda jest moja religia... Dlatego moją ambicja, życzeniem i wielkim celem jest przeniesienie czytelników w samo jej serce, razem ze mną . Kocham przyrodę i myślę ze i oni będą musieli ją pokochać jesli tylko uda mi się zapoznać ich ze sobą..." Chętnie sięgnę po kolejne pełne wersje książek Jamesa Olivera Curwooda jak i te nigdy nie wydane na rynku polskim. Myślę ze wydawnictwo CM robi świetną robotę wydając te książki na nowo i dokładnie tak jak wyszły spod pióra pisarza (a raczej z jego maszyny do pisania..). Bardzo chciałbym żeby wszystkie książki Curwooda były dostępne na polskim rynku dla czytelników i miłośników pisarza których nie brakuje (no moze z wyjatkiem "Green timber" poniewaz Curwood zdążył napisać tylko kilka rozdziałów przed śmiercią a Dorothea A Bryant ukończyła te powieść z marnym efektem) Zachęcam do lektury! . Paweł